Tarihler 6 Şubatı gösterirken geride sadece uzak ve soğuk bir gece değil yarım kalan bir ömür , tarih ve hayat da vardı. Duygusal acının fiziksel acıya dönüştüğüne çok şahit oldum fakat duygularımın soğukta ve cevapsız kalan bir haykırışla donduğunu ilk defa tecrübe ediyorum.
Akdeniz’in sıcağını her yaşında ve telaşında canında hissetmiş biri olarak bu kadar acımasız bir kış gecesini bu kadar büyük çaresizlikle yaşamış olmak beni de yaralıyor , sesimi kesiyor. Çocukluk yıllarımda her şehirde bir anımın olması şu anki yetişkinliğimde gittiğimde biliyorum ki canımı daha da çok yakacak. Ben ilk defa çaresizliği bu kadar net gördüm , ben ilk defa ; kurda , kuşa , cana , canana , insana bu kadar büyük bir veda gördüm.
O gece yarım kalanların hikayesini bizler asla bilemeyeceğiz , kimin hangi rüyadan uyanamadığını , kimin hangi pişmanlıkla ızdıraba göz açtığını tahayyül dahi edemeyeceğiz. Dünyanın ; hangi hayatın en ucunda durduğunu ve kimin o uçlardan kendini aşağı bırakarak yok olmak isteyeceğini tahmin bile edemeyeceğiz. Bir devir bitti , bir tarih silindi en güzel yazlar Arsuz’un kıyısında , Kahramanmaraş’ın yeşilinde kaldı.
Sessizliğin uğultusu var moloz yığınlarında , saatler 04:17’yi gösterdiğinde saniyeyle yarışan çığlıklar var kulaklarımda. İnsanların ölüme gidişinin yolu var gözlerimin ucunda. Vicdanım rahat değil. Sessizliğe alışan kulakların çığlıkları duymayışından , çaresizlik adı altında ki uzaklıklardan. İnsanın insana muhtaç oluşundan vicdanım rahat değil. Bilim insanları “80 saniyeden daha uzun sürdü,3 ayrı şok dalgası” diyor. 80 seneden daha uzun sürecek bu sessizliğin vicdan ağrısı. Aynı acıyla , aynı çığlıkla ölen 44 bin insan. 44 bin hayat , hayal , çocuk , anne , baba , evlat. Felaket her şeyi eşitler ; güzeli , çirkini , zengini , fakiri. Ama sonrasını insan seçer , bir çorbadan bir kaşık alıp doyanla , sofrayı çalan elbette aynı olmayacaktır. Kısa çöp uzun çöpten elbette hakkını alacak. Bizler ise yaşamakla , insanı sevmekle , bu yolda kaybettiklerimize sonsuz minnetle ama en çok mücadeleyle , amenna !
